Dag 4, Windkracht 10

Waar Neptunus gisteren een ruwe zee nog voldoende initiatie vond, vandaag zijn we bevorderd. De dag begon in Trondheim, een pittige zuidenwind van 6 Bft., welke een flinke wandeling naar haar prachtige kathedraal, de Nidaros uit 1152, soms wel wat uitdagend maakte bij het oversteken van bruggen en open ruimten. De zon kwam maar enkele graden boven de horizon en doordat ze grotendeels achter snel voorbij razende wolken schuilging, deed het sombere uitzicht naar de relatief lage zwarte bergen rond Trondheim sterk denken aan de duistere bergen van Mordor, alleen het Alziend Oog ontbrak..
Eenmaal weer op weg naar de oceaan kwamen we in het Fjord nog de Kjeungskjaer Vuurtoren tegen. Deze vijf verdieping hoge vuurtoren uit 1880 blijkt af te huren te zijn, waarvan ik bij deze een mentale notitie maak, heel veel eenzamer kan je bijna niet worden..
Aangekomen in de monding van het Trondheimer Fjord nam de wind toe tot windkracht 10, welke het schip deed zingen door op haar touwen en kabels en hoeken en uitsteeksels te blazen. Mensen liepen onder onnatuurlijke hoeken door de gangen, ouderen liepen arm in arm schuivelend naar de bar en het personeel probeerde heldhaftig maar met gemiddeld succes hun zeebenen te demonstreren. Het diner begon met soep, uitgeschonken in koffiekannen. Eenmaal in de diepe borden beland ontstond een soort langzaam heen en weer klotsende maar uiterst smakelijke zee van asperges en boter. Obers die met twee zware waterkannen iedereen voorzien van water, waarbij een van de kannen zo onopvallend mogelijk werd gebruikt als contragewicht bij het uitschenken.
Aan het eind van de avond dan het advies van de kapitein om bij een gang naar het dek voorzichtig te doen en vooral niet over de reling te hangen vanwege windstoten die je erover kunnen blazen. We hebben natuurlijk even gekeken hoe erg het was, ik had voor de zekerheid mijn bril afgezet, maar het was inderdaad goed advies van de kapitein.